Pierwszy dzień w przedszkolu – sprawdzone sposoby na spokojną adaptację dziecka
30.10.2025
Reading time: 11 minutes
Ewa Czajka
Czytanie to jedna z najważniejszych umiejętności, jaką zdobywa dziecko w pierwszych latach edukacji. W przedszkolach coraz częściej stosuje się nowoczesne, neurobiologicznie uzasadnione metody pracy. Jedną z najbardziej skutecznych, szczególnie dla dzieci w wieku 4–7 lat jest symultaniczno–sekwencyjna metoda nauki czytania, stworzona przez prof. Jagodę Cieszyńską.
W naszym przedszkolu również na co dzień pracujemy tą metodą, dlatego dzielimy się kilkoma ważnymi informacjami na jej temat.
W poniższym tekście wyjaśniam w prosty sposób:
W naszym przedszkolu również na co dzień pracujemy tą metodą, dlatego dzielimy się kilkoma ważnymi informacjami na jej temat.
W poniższym tekście wyjaśniam w prosty sposób:
- Na czym polega ta metoda
- Dlaczego jest tak skuteczna
- Jak pracują z nią nauczyciele i terapeuci
- Jak rodzice mogą wspierać dziecko w domu
Adaptacja zaczyna się od rodzica
Adaptacja to proces przystosowania się do nowych warunków – zarówno dla dziecka, jak i dla rodzica. Choć zwykle myślimy o niej w kontekście malucha rozpoczynającego przygodę z przedszkolem, to właśnie rodzice jako pierwsi muszą przejść ten etap
Dziecko uczy się przez obserwację. Zanim zacznie mówić, odczytuje emocje rodziców z ich gestów, mimiki i tonu głosu. Jeśli rodzic jest spokojny i pewny decyzji, dziecko czuje się bezpieczne. Tak samo dobrze maluch wychwyci jednak niepokój czy lęk i zareaguje podobnie.
Rozstanie z dzieckiem, szczególnie w kontekście rozpoczęcia przedszkola, często budzi w nas niepokój, poczucie winy czy smutek. To naturalne. Ważne jednak, by uznać swoje emocje i zadbać o ich uporządkowanie – dopiero wtedy możemy być prawdziwym wsparciem dla dziecka
Adaptacja dziecka zaczyna się więc od adaptacji rodzica – od jego zgody na zmianę, zaufania do siebie i odwagi, by spokojnie przeprowadzić dziecko przez ten nowy etap.
Dziecko uczy się przez obserwację. Zanim zacznie mówić, odczytuje emocje rodziców z ich gestów, mimiki i tonu głosu. Jeśli rodzic jest spokojny i pewny decyzji, dziecko czuje się bezpieczne. Tak samo dobrze maluch wychwyci jednak niepokój czy lęk i zareaguje podobnie.
Rozstanie z dzieckiem, szczególnie w kontekście rozpoczęcia przedszkola, często budzi w nas niepokój, poczucie winy czy smutek. To naturalne. Ważne jednak, by uznać swoje emocje i zadbać o ich uporządkowanie – dopiero wtedy możemy być prawdziwym wsparciem dla dziecka
Adaptacja dziecka zaczyna się więc od adaptacji rodzica – od jego zgody na zmianę, zaufania do siebie i odwagi, by spokojnie przeprowadzić dziecko przez ten nowy etap.
Jak przygotować dziecko do przedszkola?
Oto kilka prostych, ale skutecznych pomysłów:
- Obejrzyjcie razem budynek i sale przedszkola
- Porozmawiajcie z dzieckiem, które już chodzi do przedszkola
- Opowiedzcie, jak wyglądało wasze przedszkole
- Podkreślajcie zalety – zabawy, piosenki, przyjaźnie
- Wspólnie wybierzcie kapcie do przedszkola i inne drobiazgi
- Ćwiczcie codzienne czynności: ubieranie, mycie rąk, jedzenie
Pierwsze dni w przedszkolu
1. Bądź konsekwentny i pewny swojej decyzji
Najważniejsze, byście byli przekonani, że pójście dziecka do przedszkola to dobra decyzja – zarówno dla niego, jak i dla Was. Dzieci doskonale wyczuwają emocje dorosłych. Jeśli pokażecie niepewność lub strach, maluch od razu to zauważy.
Wasza pewność daje mu spokój: „Skoro mama i tata wiedzą, że to dobre miejsce – to znaczy, że mogę im zaufać”.
2. Nastaw dziecko pozytywnie
Opowiadajcie o przedszkolu z entuzjazmem: „Będzie tam dużo dzieci, z którymi możesz się bawić”; „Będziecie malować, śpiewać, tańczyć i bawić się na placu zabaw!”
Warto też powiedzieć, kto będzie dziecko przyprowadzał, a kto odbierał – i trzymać się tego rytmu. Dzieci kochają przewidywalność.
I bardzo ważne: nigdy nie strasz przedszkolem. Nie używaj go jako formy kary („Za to, że byłeś niegrzeczny, przyjdę po Ciebie później”). To wywoła u dziecka lęk, niechęć do przedszkola, wpłynie też negatywnie na Wasze relacje.
Warto też powiedzieć, kto będzie dziecko przyprowadzał, a kto odbierał – i trzymać się tego rytmu. Dzieci kochają przewidywalność.
I bardzo ważne: nigdy nie strasz przedszkolem. Nie używaj go jako formy kary („Za to, że byłeś niegrzeczny, przyjdę po Ciebie później”). To wywoła u dziecka lęk, niechęć do przedszkola, wpłynie też negatywnie na Wasze relacje.
3. Ćwiczcie samodzielność
Pierwsze dni w przedszkolu są dużo łatwiejsze, jeśli dziecko potrafi:
Pamiętajcie: samodzielność daje pewności siebie.
- samodzielnie jeść
- korzystać z toalety
- myć ręce
- ubierać się i rozbierać
- siedzieć przy stole podczas posiłku
Pamiętajcie: samodzielność daje pewności siebie.
4. Pożegnanie – krótko, spokojnie, z uśmiechem
Najgorsze, co można zrobić rano, to wprowadzić pośpiech i napięcie. Dajcie sobie chwilę na spokojne rozebranie dziecka i pożegnanie. Powiedzcie jasno: „Przyjdę po Ciebie po leżakowaniu”; „Jak zjesz podwieczorek, będę na Ciebie czekać”
I koniecznie dotrzymajcie słowa – to buduje poczucie bezpieczeństwa. A jeśli wiecie, że się spóźnicie – zadzwońcie. Przekażemy dziecku wiadomość tak, żeby łatwiej było mu czekać.
I koniecznie dotrzymajcie słowa – to buduje poczucie bezpieczeństwa. A jeśli wiecie, że się spóźnicie – zadzwońcie. Przekażemy dziecku wiadomość tak, żeby łatwiej było mu czekać.
5. Rozmawiajcie o emocjach, nie o obiedzie
Po powrocie z przedszkola zapytajcie: „Z kim się dziś bawiłeś?”; „Co było fajne?”Pytajcie o relacje, zabawy i emocje. O to czy zjadło cały obiad zapytajcie nauczycielkę.
Niektóre dzieci opowiadają chętnie, inne w ogóle nie mają na to ochoty. A są i takie, które jeszcze nie posiadają tak bogatego słownika, żeby zrobić to w satysfakcjonujący Was sposób.
Niektóre dzieci opowiadają chętnie, inne w ogóle nie mają na to ochoty. A są i takie, które jeszcze nie posiadają tak bogatego słownika, żeby zrobić to w satysfakcjonujący Was sposób.
Pomóc może wspólne oglądanie zdjęć z przedszkola – dlatego co tydzień wysyłamy Wam e-mail z galerią i planem zajęć. Oglądajcie razem – to świetny pretekst do rozmowy!
6. Pluszowy przyjaciel mile widziany
W pierwszych dniach przedszkolny debiutant często czuje się pewniej, gdy ma przy sobie ulubionego pluszaka, poduszeczkę, pieluszkę, zabawkę. Zabawka przypomina
dom i daje poczucie bezpieczeństwa.
Unikajcie jednak maleńkich zabawek– łatwo je zgubić. Nauczycielki posiadają zdolności detektywistyczne, ale wobec zabawek z jajek niespodzianek czy ludzików lego są bezradne, podobnie jak względem rozpaczy wywołanej ich zagubieniem.
Unikajcie jednak maleńkich zabawek– łatwo je zgubić. Nauczycielki posiadają zdolności detektywistyczne, ale wobec zabawek z jajek niespodzianek czy ludzików lego są bezradne, podobnie jak względem rozpaczy wywołanej ich zagubieniem.
7. Dajcie sobie czas
Niektóre dzieci adaptują się błyskawicznie, inne potrzebują tygodni.To zupełnie normalne. Ważne, by stopniowo wydłużać czas pobytu w przedszkolu i nie wymagać od dziecka zbyt wiele na początku.
8. Zaufajcie nauczycielom
Rozmawiajcie z nami, pytajcie, dzielcie się obserwacjami. Tylko z współpraca oparta na zaufaniu przynosi efekty. Jeśli coś Was niepokoi, dajcie znać – wspólnie znajdziemy rozwiązanie
Kilka złotych zasad dla rodziców
- Cieszcie się z każdego przejawu samodzielności
- Chwalcie dziecko za wysiłek, nie tylko za efekt
- Bądźcie konsekwentni – to pomaga budować rutynę i poczucie bezpieczeństwa
- Zawsze żegnaj i witaj dziecko z uśmiechem
Czego lepiej nie robić
- Nie przeciągaj pożegnania w szatni.
- Nie zabieraj dziecka do domu, gdy płacze – wtedy tylko utrwalisz ten mechanizm.
- Jeśli maluch płacze, spróbujcie, by przez kilka dni odprowadzał go tata – taki zabieg często działa cuda.
- Nie wymuszaj opowieści po powrocie – poczekaj, aż dziecko samo będzie gotowe
- Nie strasz dziecka przedszkolem („Zobaczysz, pani cię nauczy porządku!”)
- Nie zaglądaj do sali po pożegnaniu – dziecko wtedy nie przestanie wypatrywać rodzica.
- Nie dzwoń co godzinę z pytaniem „czy już nie płacze” – jeśli coś się dzieje, na pewno zadzwonimy.
Pamiętajcie: jeśli nie odbieramy telefonu, to znaczy, że jesteśmy właśnie zajęte opieką
nad Waszymi dziećmi. To jest nasz priorytet ❤️
Adaptacja w przedszkolu – czyli jak wspierać dziecko
Co pomaga dziecku w pierwszych dniach w przedszkolu:
- pozytywne nastawienie i spokój rodziców
- zaufanie do przedszkola i nauczycieli
- stopniowe przyzwyczajanie dziecka do nowych sytuacji
- wspólne rytuały i przewidywalność
- codzienny czas razem po przedszkolu
Na zakończenie
Nie jesteś złym rodzicem, zostawiając dziecko w przedszkolu. Dajesz mu coś niezwykle cennego: możliwość rozwoju, samodzielności i relacji z innymi.
Każdy rodzic marzy, by jego dziecko „poradziło sobie w życiu”. A to właśnie w przedszkolu zaczyna się ta nauka ❤️
Każdy rodzic marzy, by jego dziecko „poradziło sobie w życiu”. A to właśnie w przedszkolu zaczyna się ta nauka ❤️
Pomocne książki o przedszkolu dla rodziców i dzieci
Warto poczytać z dzieckiem o tym, co je czeka. Polecamy:
„O przedszkolu”
Czesław Kulisiewicz
„Witajcie w przedszkolu”
Ingrid Kellner,
Jutta Garbert
Jutta Garbert
„Poradnik przedszkolaka”
E. Gruszczyk-Kolczyńska, E. Zielińska
„Wspomaganie rozwoju umysłowego trzylatków i dzieci starszych wolniej rozwijających się”
E. Gruszczyk-Kolczyńska, E. Zielińska
Najczęściej zadawane pytania o adaptację dziecka w przedszkolu
1. Jak przygotować dziecko do przedszkola?
Najlepiej oswajać dziecko stopniowo – odwiedzić przedszkole, obejrzeć sale, porozmawiać o tym, jak wygląda dzień, i wspólnie przygotować potrzebne rzeczy. Warto też ćwiczyć samodzielność: jedzenie, ubieranie się i korzystanie z toalety.
2. Co mówić dziecku o przedszkolu?
Mów pozytywnie i z entuzjazmem! Opowiadaj, że w przedszkolu są dzieci, zabawy,
<br>piosenki i kolorowe zabawki. Dziecko powinno kojarzyć przedszkole z radością, nie z karą.
3. Czego absolutnie nie robić przed pójściem do przedszkola?
Nie strasz dziecka („Pani nauczy cię porządku”), nie okazuj lęku ani niepewności.
<br>Dzieci natychmiast wyczuwają emocje dorosłych – Twój spokój to ich spokój.
4. Jak reagować, jeśli dziecko płacze przy rozstaniu?
Zachowaj spokój, przytul, powiedz: „Wracam po Ciebie po obiedzie” – i odejdź. Pożegnanie ma być krótkie, ale pełne ciepła. Nie wracaj do sali i nie przedłużaj rozstania. To tylko utrudnia adaptację.
5. Czy dziecko może zabrać ulubioną zabawkę?
Tak! Pluszowy miś czy lalka pomogą maluchowi poczuć się bezpiecznie. Unikaj tylko małych zabawek, które łatwo zgubić – strata potrafi popsuć cały dzień.
6. Ile trwa adaptacja do przedszkola?
Każde dziecko ma własne tempo. Jedne adaptują się po kilku dniach, inne po miesiącu.
<br>To zupełnie normalne – najważniejsze, by dać dziecku czas i wsparcie.
7. Co zrobić, gdy dziecko nie chce chodzić do przedszkola?
Nie zmuszaj i nie zawstydzaj. Rozmawiaj o emocjach („Widzę, że dziś trudno Ci się rozstać”), ale bądź konsekwentny. Regularność i spokój pomogą szybciej zaakceptować nową rutynę.
8. Czy mogę dzwonić do przedszkola, żeby sprawdzić, jak dziecko sobie radzi?
Tak, ale wystarczy raz dziennie. Jeśli coś się dzieje, nauczyciel sam zadzwoni. Pamiętaj – brak kontaktu to dobry znak: Twoje dziecko właśnie świetnie się bawi 😊
9. O co pytać dziecko po powrocie z przedszkola?
Zamiast: „Zjadłeś obiad?”, zapytaj:„Z kim się dziś bawiłeś?”, „Co było najśmieszniejsze?”,„Co ci się dziś najbardziej podobało?” Takie pytania pomagają dziecku otworzyć się i opowiadać o emocjach, nie o obowiązkach.
10. Czy zostawienie płaczącego dziecka to coś złego?
Nie. To trudne emocjonalnie, ale naturalne. Pozostawienie dziecka w przedszkolu to nie porzucenie – to nauka samodzielności i zaufania. Dajesz mu coś bezcennego: rozwój i pewność siebie.
11. Jakie książki pomogą dziecku przygotować się do przedszkola?
Polecane ksiązki o adaptacji dziecka w przedszkolu:
● Czesław Kulisiewicz, „O przedszkolu”
● Ingrid Kellner, Jutta Garbert, „Witajcie w przedszkolu”
● Maria Chrzanowska, „Poradnik przedszkolaka” lub „Mój pierwszy dzień w przedszkolu”
● Czesław Kulisiewicz, „O przedszkolu”
● Ingrid Kellner, Jutta Garbert, „Witajcie w przedszkolu”
● Maria Chrzanowska, „Poradnik przedszkolaka” lub „Mój pierwszy dzień w przedszkolu”